Ik moest hier komen wonen, en ik liet een goed ingericht en schoon huis achter. Dus had ik hier de inboedel overgenomen. Een lijstje met daarop 1176 voorwerpen, van een logeerbed tot een vork. Ik moet dat lijstje nog ergens hebben liggen. Ik ga het niet zoeken nu, want dan stuit ik weer op andere lijstjes, van wat ik op aarde nog meer moet doen. En dat ik nodig een aantal van die lijstjes moet weggooien. Alleen zij, van wie ik het kocht stond niet op dat lijstje van 1176 dingen, liep niet meer rond in mijn nieuwe huurhuis.

Zij had de ware gevonden met een afbetaald koophuis, nog geld over, en een inboedel. Zoals dat gaat met vrouwen, en trouwens ook met mannen bedenk ik nu.
Ik heb dat allemaal een beetje laat door in het leven. Dat het alleen om geld gaat. Ik denk wel dat ik vrijwel alles een beetje laat door heb in het leven. Nou ja, eigenlijk denk ik: alles.Ik dacht vroeger dat het om de liefde ging, en dat soort dingen. Maar als je er goed over nadenkt, bestaat liefde helemaal niet.

Je kan het zo analyseren zou een pofessor in de liefde zeggen, die eerst ook dacht dat het allemaal om de liefde ging. En hij dacht natuurlijk: Als ik op de Universiteit ga zitten om de kinderen over de liefde te leren, zit ik zelf goed. Maar nee, hoor. Tijdens zijn proefschrift, kwam hij er al achter dat de liefde niet bestond. En zo gaat het met iedereen. Alleen vrouwen hebben nog al gauw door waar het wel om gaat, en waar het niet om gaat: niet om de liefde en wel om het geld. Dat betekent ongeveer: niet om de mannen en wel om de vrouwen. Dat is ook allemaal onderzocht. Door die professor van daarnet! Ik moet daar ook nog ergens een lijstje van hebben, van wat allemaal onderzocht is, en wat niet. De rest,denk ik. Over dat vrouwen geen gezeik willen hebben en alleen kinderen en daarna geen sex meer, en een huis en geld en alstublieft geen liefde, alstublieft geen slijmerige liefdesverklaringen met een bosje bloemen in je geile mannenhandje. Wat zijn dat eigenlijk voor bloemen? Uhh, dat weet ik zo gauw niet meer. En al helemaal geen drank, want daar worden mannen geil van als ze eenmaal getrouwd zijn. Drinken voor het huwelijk mag trouwens wel. Van de Vrouwen. Nee, ik heb helemaal geen hekel aan vrouwen. Dat zou ontzettend stom zijn! Nou ben ik heel toevallig ook ontzettend stom. Maar dat komt weer doordat ik een man ben. Ik heb een hekel aan stomme mannen. Aan stomme vrouwen heb ik helemaal geen hekel! Die zijn helemaal niet zo stom. Die zijn eigenlijk net zo stom als mannen.
En dat mannen in hun nette pak op zondags de brave Hendrik mogen uithangen om aan hun schoonmoeder op zondag te vertellen hoeveel keer ze deze week promotie hebben gemaakt, en wat er nog allemaal niet voor ze in het verschiet ligt, en voor hun vrouw en haar moeder. Maar dat je voor de zekerheid en met hoop op beterschap voor beide partijen even niet vertelt dat er een ongeschreven wet is die zegt dat mannen alleen mogen drinken en naar de hoeren mogen als ze dat stiekem doen. Niks kwaads over hoeren. Ik moet dat ergens genoteerd hebben maar het kan ook zijn dat ik dat lijstje bij mijn vorige vrouw heb laten liggen, ja ik denk wel dat ik dat lijstje bij mij eerste vrouw heb laten liggen. Ook stom, nu ik er toevallig over nadenk. Ja, nu ik er goed over nadenk, denk ik wel dat ik dat lijstje per ongeluk in het het huis van mijn eerste vrouw heb laten liggen. Ook stom. Wat moet zij nou met dat lijstje?


5 reacties

arta · 5 december 2010 op 11:57

Hoeveel bitterheid (met zwarte zelfspot overgoten) past in één column? Ik word een beetje eng van deze stereo-typeringen, die, naar mijn mening, ergens halverwege de vorige eeuw niet misstonden, maar in ieder geval niet van deze tijd zijn.
Ondanks dat het verhaal op veel plaatsen niet echt lekker loopt, vraagt het er toch om om uitgelezen te worden en dat is knap.

LouisP · 5 december 2010 op 12:16

“Ondanks dat het verhaal op veel plaatsen niet echt lekker loopt, vraagt het er toch om om uitgelezen te worden en dat is knap.”(Arta)

Tja, dat vind ik ook…

l.

pally · 5 december 2010 op 13:34

Wel erg bitter zonder zoet. Zwartgallig en ongenuanceerd. Maar zo kan het leven soms even voelen. Niet heel goed geschreven, maar het boeit toch wel…

groet van Pally
technische tip: Maak meer alinea’s,dat geeft wat lucht, zeker bij deze zware kost.

lisa-marie · 5 december 2010 op 19:43

het loopt niet zo lekker en vloeiend maar intrigeert wel en dan lees ik het wel weer uit.

Mien · 9 december 2010 op 00:33

Zeer apart wat er in het appartement van je hoofd ontstaat.
Ingegeven door fictie of non-fictie het leest in ieder geval ongemakkelijk weg.
Het fascineert en houdt aandacht en dat is knap.

Mien listserver

Geef een reactie

Avatar plaatshouder