Er zit heel wat volk in de wachtkamer van de tandarts. Ik blader door een beduimeld tijdschrift. Ongrijpbare pikant geklede dames kijken me uitdagend aan. Mijn oog valt op een artikel waarin te lezen staat: “Het dragen van rode lingerie brengt geluk tijdens het examen. Althans dat zou blijken uit een in Polen gevoerd onderzoek. Volgens deze studie hebben studenten die rood ondergoed dragen tijdens de examens meer kans om te slagen. Schoolmeisjes geloven dat rode bh’s en onderbroeken hen betere cijfers brengen bij het examen.” Het artikel wordt passend geïllustreerd met de foto van een prototype prof, kalend, bril met hoornen montuur en met van die “bokaalglazen” welke onderuitgezakt op zijn stoel stiekem zit te gluren onder de minirok van de studente voor zich. [img align=right]http://static.skynetblogs.be/media/173003/65514141.jpg[/img]

Als deze studie klopt, behoort het beroep van professor ongetwijfeld tot één van de leukste die er bestaat. Maar waarom zou het privilege opgehitst te worden door rode lingerie voorbehouden zijn voor professoren en leraren? Elke man die zichzelf respecteert is zeer gecharmeerd van lingerie die de boezem niet in haar natuurlijke dynamiek belemmert. In mijn verbeelding dragen alle met zorg geklede vrouwen, prachtige streelzachte satijnen slipjes en beha met frivool kantje. Het hoeft niet noodzakelijk rood te zijn.

Ik merk plots dat de volslanke dame op de stoel naast me, stiekem mee leest. In een eerste reactie voel ik me als een betrapte puber en sla vlug de pagina om. Zij glimlacht.
“Mannen vergeten nog wel eens dat wij ook kunnen afknappen op een slobberende witte onderbroek,” fluistert ze zachtjes. Langzaam draai ik de pagina terug.
“En ik vraag me af hoe het dan moet met de mannelijke studenten, daar in Polen,” gaat ze verder.
“Iedere man wil wel met Marlies Dekkers onder de lakens.” Mijn zelfvertrouwen keert even terug.
“Marlies Dekkers is er niet voor onder maar wel voor boven de lakens,” is de lakonieke reactie van mijn buurvrouw. Oeps, daar sta ik weer voor joker. Ik aarzel. Ik ben door de mand gevallen. Mijn primaire interesses, open en bloot gelegd in de wachtkamer van de tandarts.
“Ik weet wat u denkt, mijnheer. U denkt die dikke hier naast mij die draagt een vleeskleurige beha, een korset en een oma-onderbroek. U vergist zich mijnheer.”
Ik sta perplex. Op dat ogenblik gaat de deur van de wachtkamer open. De tandarts steekt zijn hoofd in de opening.
“Mevrouw Dekkers?” vraagt hij.
Mijn buurvrouw staat op, gunt mij geen blik en volgt de tandarts naar zijn kabinet.


3 reacties

trawant · 28 februari 2012 op 12:10

Dat gebeurt mij nou nooit bij de tandarts..
Geloof er dan ook niks van, maar het is wel een heel
leuk en stijlvol geschreven stukje !

Mien · 28 februari 2012 op 17:30

Leuke column met goede twist.
Die stoute mama Dekkers! :hammer:

Mien Schiesst Klein in Borg

Ferrara · 28 februari 2012 op 23:26

Zo’n blad is vele malen leuker dan ‘arts en auto’.
Verrassende plot.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder