niet te filmen!

Een leesbaar stuk dat een filmmaker uit zou kunnen dagen tot het schrijven van een geheel script, dat was de opdracht. Heel bijzonder om te zien hoe de fantasie met jullie op de loop ging! Bijzonder leerzaam ook. Want hoe makkelijk blijkt het om een opening te bedenken, hopla hij staat er meteen in geuren en kleuren.
Maar dan komt het, dan moet het echte verhaal nog bedacht. Dat lukte de één beter dan de ander.
Cruciaal hierbij zijn verschillende begrippen, zoals de Premisse, de Story Question (zie Heldenreis Etappe 2), buitenplot (hoe gaat dit avontuur aflopen) en binnenplot (hoe zal de hoofdpersoon veranderen door dit avontuur en waarom had hij/zij dat nodig?), spanningsboog (wat maakt dat de kijker deze film niet halverwege uitzet), motivatie (waarom doen personages wat ze doen), boodschap (wat wil je zeggen met deze film), cliché’s (hoe verschilt jouw film van andere films over dit onderwerp) en noem maar op.
Een filmscript verschilt van een verhaal in die zin, dat je alles in beeld moet brengen. Gedachten en backstory moeten zichtbaar gemaakt, hoe doe je dat?
Ik heb ditkeer bijna niet op de schrijfstijl gelet, en mijn commentaar bestaat voor het grootste deel uit vragen. Kom maar op met de antwoorden!

uitverkoren
Mooie spannende proloog, werkt goed op papier. Maar hoe breng je de backstory in beeld? Je wilt in de auto blijven tot hij wordt aangehouden, geen flashbacks. Je kunt ook zijn gedachten niet tonen. Hoe zet je zijn motivatie om in beelden?
Dan het contrast met Nadine, mooi concreet gemaakt met die plantjes. Misschien een foto van de kinderen ergens. Hoe weten we dat zij Theo’s vrouw is? Hoe laat je zien dat zij weet dat hij zich met louche zaken bezighoudt? (“Waar zat hij nu weer in verwikkeld.”)
Wat wordt de spanningsboog van het verhaal? Een goede film heeft minstens 2 plotlijnen: de buitenplot en de binnenplot.
thymen de speelman
Tijd en plaats, goed om mee te beginnen. Spannend en kleurrijk historisch verhaal, al is de plot er ook een van alle tijden. Ik val een beetje over het woord Sheriff, dat klinkt wat te wild-westig.
Bijzonder is dat Thymen zelf alleen maar de katalysator is, en zelf onveranderd het verhaal in- en uitsluipt. Wat is volgens jou de premisse van dit verhaal?
Een premisse is een handig hulpmiddel om je verhaal strak te trekken, het is bijna een wiskundige formule, zoiets als X leidt tot Y. Jaloezie leidt tot de dood? Losbandige liefde wordt gestraft?
Wat wil je laten zien met dit verhaal?
Enne … NIET Frank Lammers? Ik kan hem niet meer on-Jumboën.
zoef zoef schatje
Ik zie dit wel werken als een animatie. Een meta-meta-film over filmmaken. En dat ze dan die scripts ook echt aanhebben als een soort jumpsuits, en dan ruilen van script, zodat je zichtbaar maakt dat een rol ook maar een rol is, en dat het heel verrassend kan zijn om cliché’s om te wisselen zodat Zoefzoef een oude dame is en Schatjeschatje een snelle jongen.
kruispunt
Sterke beginscène, helemaal goed in beeld gebracht. De kunst wordt om het vlechtwerk van de dubbele plot op de rails te houden, om en om voor beide personages, en dan zo dat de kijker hen samenvoegt zonder dat zij dat zelf weten. Deze gebeurtenissen komen uit in de trein, bij de gebroken neus, en dan gaan ze verder in de tijd, tot in de gevangenis. (Wat gebeurt daar precies? Moet zij hem aanwijzen ofzo?) Hoe laat je dan zien dat hun levens verwoest zijn? Dan moet je in het voorgaande al hebben laten zien wat voor hen het belangrijkste was in het leven, en dat dat nu voor altijd vernietigd is.
Dat moet je liefst in de beginscène laten zien (geldt voor alle verhalen, verfilmd of geschreven).
bruiloft met bloedbad
Grappig, ook dit is weer alleen een begin, net als “uitverkoren”. Een begin verzinnen is niet moeilijk, maar hoe nu verder? Waar draait het verhaal om? Wie is de hoofdpersoon? Wat staat er voor hem op het spel? Wat is de Story Question van dit verhaal? Dat is de concrete vraag waarop dit verhaal het antwoord is. Hoe luidt de vraag hier? Niet “wie heeft het schot gelost,” niet “waarom werd Gast vermoord,” niet “wie gaat de moord oplossen.” Sterker nog, er is geloof ik geen vraag. Er is geen personage voor wie er iets op het spel staat.
Je moet dus heel anders gaan nadenken over een verhaal waarin deze scène de opening kan zijn. Wie heeft er baat bij dat deze bruiloft verpest wordt? Wie wil deze gast waarom uit de weg ruimen, of juist het leven van de schutter vernielen?
reislust
Het is wel jammer dat ik zo de schurft heb aan Halina, want verder lijkt me dit een prachtige film. Wel moet deze man nog een innerlijke motovatie hebben om aannemelijk te maken dat hij er elke keer weer vandoor gaat. Misschien een flashback naar iets uit zijn jeugd, dat zijn moeder altijd zei: als je dat niet voor me doet hou je niet van me, of zoiets. Dat hij altijd denkt te moeten bewijzen dat hij van zijn vrouw houdt, terwijl alleen aanwezig zijn genoeg was geweest. Het moet iets van een parabel worden.
pet sematary
Goed uitgewerkt verhaal. De titel wekt totaal andere horrorverwachtingen, zou Pet Heaven niet beter zijn? (Vooral omdat petting ook andere betekenissen heeft.) Oh, en de namen, Rick en René liggen te dicht bij elkaar. Hoewel dat in een film een minder groot bezwaar is dan op papier.
Qua buitenplot wel sterk (kat-en-muis-spel, werkt altijd), maar nu nog loskomen van cliché’s. Wil je René een complete schurk maken en Rick een complete good guy? Is het in dat geval niet véél sterker als het slecht afloopt? Dat René erin slaagt de politie te overtuigen dat Rick de dader is? (Omdat die wegens zijn onderzoek ook allerlei vuiligheid op de computer heeft staan?)
Of je maakt het minder zwart-wit, dat er iets is in René waardoor we hem nog begrijpen ook, en stilstaan bij ons eigen snelle oordeel.
immer wieder sonntag
Haha, hier zie ik wel een serie in. Beroemde speelfilms ge-hercast voor eekhoorntjes. De filmgeschiedenis in duizend-en-een-tekenfilms. (Ik had hem meteen door hoor, Marcello!)
de smet …
Mooie titel, mooie proloog. Maar we missen nog vanalles: held, schurk, story question, premisse. En hoe loopt het af? Wat is je boodschap? Wat zou je tegen een producent zeggen als die vraagt: wat maakt jouw film anders dan andere rampenfilms?
de lonkende lijkwade
Uhm, is dit reclame voor een boek dat je hebt geschreven?
Als begin van een scenario mist het nog erg veel, het is hooguit een kennismaking met een personage. Erg onduidelijk qua vertelperspectief. Ook de blurb verschaft geen enkele duidelijkheid.
‘courtils’
Ja, dat scrabbelen spreekt me erg aan, dat kun je prachtig als running gag in de film gebruiken. En het verhaal in het heden als een soort na-echo van het verleden gebruiken. (Misschien gaat ze wordfeuden met die jongen?) Er moet in het heden iets gebeuren waardoor ze vrede kan sluiten met de breuk in het verleden. Ik zie het voor me als een Franse zwart-witfilm, liefst met Jean Gabin ;-).
het einde van een vriendschap
Net als in Pet Sematary: kies voor namen die verder uit elkaar liggen. Leuk begin, veel schieten tieten en bandieten, nix mis mee. Maarre: waarom vond Tobias het goed dat Thomas kwam logeren als deze dingen allemaal op stapel stonden? Of gebeurde dat echt puur toevallig toen hij er was? En wat is dan zijn rol in het verhaal? Waar wil het verhaal naartoe? Wat is je premisse en wat wordt je Story Question? Wie is de hoofdpersoon? Wat maakt dit verhaal zo bijzonder dat een producent het zou willen verfilmen?
het leukste dorp
Net als in je vorige stuk: dit is hooguit een introductie, een eerste halve minuut van een film. Ook hier weer een zwabberend vertelperspectief. Wat de cursieve tekst eronder ermee te maken heeft (of de titel, wat dat aangaat) is mij niet duidelijk.
vingers in de dijk
Het idee is in elk geval leuk, een Asterix en de Hollanders. Sowieso lucratief om mee te liften op een bestaande succesformule. Ik zou hem helemaal opengooien en volproppen met Volendammers en Zeeuwse Meisjes en what have you.
reverse
Hierbij moet ik meteen aan The Circle van Dave Eggers denken. Niedel is een briljante titel, en het verhaal heeft veel potentie. Misschien inderdaad wat veel voor één film, het leent zich goed voor een serie.
Met zo’n einde zou ik voorzichtig zijn, het wordt gauw prekerig. Werkt sterker als je zo’n conclusie bij de kijker laat, dat geluk in de snelle zakenwereld toch niet het ware geluk is. (Soms kan je dat beter laten zien in een bij-personage.)
aardkweek
Ja, dit spreekt mij wel aan! Maar ik zou het niet als meta-film doen, maar als een echt verhaal, over een wetenschapper die echt bezig is een tweede aarde te kweken omdat de eerste op het punt van vergaan staat. En dat er dan allemaal uitverkorenen naar die nieuwe aarde geraket worden, en dat hij dan 1 belangrijk onderdeel is vergeten (vult u zelf maar in).
Boodschap: dat we het met deze aarde moeten doen.
Eindbeeld: die kubus die tollend wegdrijft in het universum.
op de rand
Ja, goed! Sterk beginbeeld, en goed ingekleurde / ingeleefde personages. Misschien nog iets meer uitwerken wat voor het meisje de motivatie was om met de man mee te gaan. Want hij is geen schurk zoals de René uit Pet Sematary, hij moet haar in het begin iets gegeven hebben wat zij miste (misschien had ze geen vader?).
Ook hier weer een vlechtplot (zoals ook in kruispunt), alleen dan eentje die zich over een flink aantal jaren uitstrekt. Kunst om steeds scènes (episodes) te vinden die op elkaar aansluiten in hun beider levens. En de afloop tot het einde toe onzeker houden, zodat dat de spanningsboog wordt.