Drie jaar lang heeft de klok gewoon doorgetikt. Toen ik nog dacht dat de tijd stilstond, bleef de klok lopen en volgden gebeurtenissen elkaar op.
Na die jaren open ik mijn ogen en maak de balans op van al het verdriet dat voorbij is gekomen en al het geluk dat ik heb mogen meemaken. Het verdriet om jou en het verlies van mijn borsten, met daar tegenover het geluk dat ik vond bij mijn gezin en in de man die jij nooit hebt mogen leren kennen.
De tijd van Witte Wilfred is voorbij. Witte Wilfred, de nerd met zijn bleke huidskleur van dagenlang Dungeon Keeper spelen, gebogen schouders van de vele uren CivCity en brilletje van nachtenlang Warcraft. Hij is steeds minder in de menigte zichtbaar. De huidige spelers van Final Fantasy en Second Life bevinden zich onder ons. Meisjes van veertien met sproeten, mannen van negentien met lichte bakkebaarden, vrouwen van veertig met klotsende oksels en waarschijnlijk ook jij. En waarom zou je geen game spelen? Liever een potje Bubbles op je werk dan het eeuwige patience, en fitnessen doe je thuis met je Wii Balance Board.
Vrijdagnacht, kwart over drie. Mijn oren suizen en mijn hoofd zit vol gruis. Ik denk terug aan de avond, de bar, de gesprekken, maar alles lijkt in een ver verleden plaats te hebben gevonden. Een deel van dat verleden heb ik meegenomen naar mijn kamer; het is warm, tastbaar en het ruikt nog deels naar het schrale bier en de rook waarvan we veel te veel binnen hebben gekregen. Hij snurkt, kronkelt, en zijn lichaam gloeit na van de vele uren die we dansend hebben doorgebracht.
Niets zo verraderlijk als vriendschap tussen man en vrouw. Men heeft al eerder beweerd dat zuiver platonische vriendschap tussen man en vrouw niet bestaat, ik ben geneigd dat te onderschrijven. Seksuele spanning zit altijd tussen ze, als een scheidslijn waarbij gekozen moet worden. Linksom of rechtsom. Wenden of keren. Overschrijden of doorschrijden, de liefde winnen of de vriendschap verliezen – gekozen worden zal er. En zoals steeds is die keuze afhankelijk van persoon, situatie en tijdstip.
Het is laat in de middag, als we met een ploeg collega’s en partners in een eet – en drinklokaal bij elkaar zijn gekomen om het einde van de week uit te luiden, en een leuk begin aan het weekend te maken. We staan er allemaal lekker ‘op de wind’ en genieten van een hapje en een drankje.
